Boosheid is een intense emotie die toont dat er aan een behoefte niet is voldaan, en die aanzet tot actie en verandering.
Boosheid wordt vaak sterk veroordeeld, maar het is echter een belangrijke emotie die als zodanig niet ‘fout’ is. Een reactie van boosheid op onrecht dat je aangedaan wordt of dat zich afspeelt in de wereld is gezond en belangrijk. Het geeft ons de kracht en motivatie om grenzen te stellen of om een uitdagende situatie aan te pakken. Het is daarom mogelijk om boosheid te hanteren als constructieve kracht. Daarbij kiezen we weliswaar best voor geweldloze actie, met ruimte voor kwetsbaarheid en empathie. Dit is het pad dat voorbeelden als Martin Luther King, Gandhi en Nelson Mandela bewandelden.
Velen onder ons lopen soms echter vast in boosheid, in de pijn van het niet gezien en niet gehoord worden. Dan kan boosheid een destructieve emotie worden, die zorgt voor verbittering, verharding en langdurige woede. Die boosheid kan zich als een vulkaan manifesteren, of vele jaren onderdrukt worden tot we er uitgeput van raken. Het kan ook leiden tot pijnlijke relaties.